Month: March 2010

Categories
main mozilla tech

My vision of the future of Mozilla local communities (part 2)

In my previous blog post, I summarized the transition through which Mozilla project went and how it applies on how local Mozilla communities. I explicitly mentioned enormous growth of Mozilla ecosystem, diversification of products & projects, and differentiation of project development patterns which results in different requirements for marketing, QA, support, localization etc.

Now, I’d like to expand on how I believe our local communities now operate.

On Local Community Workload

from: http://www.edc.ncl.ac.uk/highlight/rhnovember2006g01.php/

The result of this growth of Mozilla ecosystem is a rise in a workload that our local communities experience.  With this work comes the challenge to communicate to locales the richness of Mozilla on a local ground.  It seems that localizer workload is mounting high and local communities are trying to find ways to adapt, because:

First, it is not scalable to manage all Mozilla localizations by the team of a size that fit the needs 5 years ago.

Second, localizers are not the only type of people that exist in a local community. There are various tasks which require different skills and different people may find different sorts of motivation to work on different aspects of Mozilla.

It’s pretty easy to get out of balance and try to take more than you can handle when there’s so much going on and you feel in charge of your locale. Some communities are more successful finding their way, some are struggling.

I believe we have to adjust our approach to this new reality.

My opinion on the role of l10n-drivers

Traditionally, a lot of the local engagement work has fallen on the plate of localizers.  The L10n-drivers team then becomes very important in helping local communities manage their workload.  Having participated as an l10n-driver for over one year now, I see how the team became crucial in supporting communities in several ways. It:

  • It makes sure that when we call out for localizations, what you localize will be used for a long time to improve maximum work/value balance.
  • Builds tools that reduce the entry barrier and time spent by localizers on localization and local management tasks around
  • Provides information on projects, their roadmaps, goals and results (metrics) to help localizers make informative decisions on what to localize and when.
  • Supports localizers in solving localization blockers like hardcoded strings, or untranslatable strings to make the results of their work worth the time their spent and that if they want, they can fully localize the product and make it look awesome and natural in their language. (read: one untranslatable string ruins hard work and is a great way to demotivate anyone)
  • Helps adjust roadmaps of projects to minimize the overlap between relases to spread the workload in time.

But, the role of local communities has expanded far beyond just localization.  Our team’s work will not be enough and I think that we have to revise assumptions we all make about what is localization process, and what are our goals.

My opinion of the changing role of Localizers

Localization of Mozilla today is not a single, homogeneous task like it used to be. There are different tasks to take and different people who want to contribute. Some tasks require short spikes of attention once per year (around release), other require bi-weekly contribution, other have no release schedules and just take any contribution. It all requires different amount of energy, focus, attention and time.

And the core goal of localization – to bring the product closer to your local ground – is suddenly becoming a complex toolset. With so many projects to choose from, local communities should stop thinking about them as a single bundle. Instead we should all start recognizing that this diversification allows us to pick what we need.
You, local community members, are the best positioned to make the right decision on which projects are needed in your region. We cannot assume that each region needs the same amount of Mozilla ingredients.

By that I mean not only ability to pick up projects to localize for your region, but also deciding, together with the project leaders, how much of the project should be translated, and what kind of adjustments are required for your culture. It’s extremely important to understand, that sometimes you cannot localize everything, although we all know how much satisfaction we have from “collecting it all“. Sometimes “top10” articles gives better result than “try to figure out how to translate it all“. And sometimes you need to go beyond translation. The “top10” SUMO articles in English may be different than “top10” in your locale, and maybe some aspects of marketing campaign could resonate better in your country if you adjust it to your culture and reality.

Armed with this power, local communities can pick the projects that best resonate with what is needed to promote Mozilla vision in their region and put more effort in those. It’s a great power, and a great responsibility, and we have to trust local communities that they know better than any centralized decision making system can ever know, what is important. And we, owners and peers of the projects have to help local communities make the right choices, and fine tune the ingredients they picked. You, local communities, are in charge here.

Local community

With so many tasks, evangelism, marketing, PR, QA, development, support, localization, that are represented in Mozilla, it may be very challenging to fulfill them all by localization team. Many local communities are working on various aspects of Mozilla project, and what’s common to them, is their regional identity and proximity which allows them to support one another, share resources and find new contributors. I believe it’s crucial to preserve the local identity and that there is a great value for each contributor from around the world to peer with other contributors working on other aspects of Mozilla in their region, but localization is not the only task out there.

And more than ever, we need local communities to cooperate with Mozilla project leaders to find new contributors and grow the communities. Generating new project that attract new contributors is one of the key aspects of a healthy, sustainable ecosystem and it’s true for both, Mozilla project as a whole, and for Mozilla local communities.

In the last part, I’ll try to summarize the state change and give you some ideas to consider.

Categories
main mozilla tech

My vision of the future of Mozilla local communities (part 1)

I know, bold title.

Since I decided to start a blogging week, I see no reason not to start with a major topic I have been working on for a few months now.
  The future of local communities in Mozilla is made of two parts – Social and Technical.

I’ll start with the former, and it’s going to be a long one – you know me.

Notice: This is the way *I* see things.  It is not representative of the l10n-drivers, the SUMO team, the QA team, or the marketing team.

But, it represents the progress of thinking about local communities we’re making right now. It is different from what you saw some time ago, and it may change in the future, it does not represent any kind of consensus, and my peers may disagree with me on some of my points.

A little bit of history

Historically, and by that I mean years 2000-2004, when first strong local communities were constituted, it was centered all around localization.  The localization ecosystem had several characteristics.

  • finite number of projects
  • core of any local community were localizers
  • each product had limited number of strings
  • each product had a release cycle not shorter than 1 year
  • we had limited awareness of localization importance among Mozillaians

Another specific thing about that time was that Mozilla as a community/project started growing faster than Mozilla as an organization.  By this, I mean that people started participating in Mozilla all over the world, sometimes faster than the organization could predict, know about, understand and harness.  It was very independent.  What happened in Poland, was very different from what happened in Italy or U.S. or wherever.  At the days when Mozilla was formally organizing, few people at the “central project” could predict what was happening across the world.  At times, it was very frustrating to them…things were happening so fast, beyond the organization’s control.

As a motivated community, the Internet allowed us all to download the early Mozilla products, and gave us something to gather around.  We did and it was amazing.  People started fan sites, discussion forums, and “news-zines”,  The most determined ones started seeking ways to bring Mozilla to their country.  The most natural way to participate was to localize the product, and by localize I mean various actions that make the product more suited for the local market – translating, changing defaults and adding new features or modifying existing ones.

All this work was usually targeted in two directions – toward local markets, where those early community leaders were building local branches of Mozilla, and toward the Mozilla project to fit the concept of local communities, and the fundamental goal of internationalization of a project into the core of our project culture.

Thanks to that work in those days, today we can say that Mozilla is a global project and we recognize localizability as one of the aspects of Mozilla approach to projects.

But since those days, many things has changed. What was good by that time, may not be enough today.

Growth and Variety

Fast-forward to today:  Mozilla today as a meta-project is producing much richer set of projects/products/technologies than we ever did.

We create many websites of various sizes.  We have blends of websites and extensions (like TestPilot).  We have webtools like Bugzilla, addons.mozilla.org.  We have products likeFirefox, Thunderbird, and Seamonkey. We have a mobile product with higher screen space limits.  We have experiments that are introducing new level of complexity for localization like Ubiquity or Raindrop.  We have more content than ever.

The point is this: local communities represent Mozilla through a diverse set of mature products, early prototypes, innovative experiements, one-time marketing initiatives, and documents like our Manifesto that will live forever.  This means that the work flow has changed dramatically since the early days.  Different projects with different or changing frequencis are becoming the standard for communities to absorb in a new differentiated and highly competitive marketplace.  And, our communities need to evolve to respond to this.

Each product has different characteristics and the local delivery through l10n and marketing means a very different type of commitment.  It now requires different amounts of time and energy, different types of motivation, and different resources.

Additionally, we’re also more diversified in the quest to fulfill our mission. We have regions where modern web browsers constitute vast majority of the market share, where governments, users and media understand the importance of browser choice or privacy and Internet is a place where innovation happens. But, we also have places where it is not the case. Where incumbent browsers are still the majority, where the web will not move forward in the same way it did in the past, where the latest technologies cannot be used, where privacy, and openness sounds artificial.

Recognizing this shift is important factor to allow us to adjust to the new reality where local communities have to expand beyond just localization.  They must become local Mozilla representatives who are experienced in evangelism, marketing, localization, software development, and all other aspects of Mozilla.  We need to get more local and grow beyond the responsibilities of our local communities in the past.

In the next part, I’ll cover some ideas for the future…

Categories
main mozilla tech

In MtV – blogging week

I delayed it way too long and now feel that I need to catch up with a lot of stuff.

So, since I just got to MtV where I’ll spend some time now, I decided to organize personal blogging week where each day I’ll blog about piece of what I’m working on to hopefully catch up with the projects I failed to blog about lately 🙂

On the plate we have, jetpack stuff, various dimensions of l20n, pontoon, survey project, and, for the weekend, some non-mozilla projects as well 🙂

If you’re in bay area and want to share a drink, coffee or socialize in any other way, let me know. And if you’re at 300 Castro, I claimed ownership over a desk next to Seth and Asa. It’s a bit busy here, but I like networking :]

Categories
main tech

Reading list for fellow Warsaw TEDxers

Lori and Noam asked me to share some books to read that could get them deeper into the rabbit hole. Here we go:

There is also Mozilla Library with a lot of slide decks on Mozilla project.

And two more decks on Mozilla:

Hope that’s a good start 🙂

Categories
main tech

TEDxWarsaw slides

Since quite a number of people asked for it, here go my slides:

Government hackability

View more presentations from zbraniecki.

Creative Commons License
Government hackability by Zbigniew Braniecki is licensed under a Creative Commons Attribution 3.0 Poland License.

Oh, and btw. if you like my slides from TEDx, I think you will like my slides from eLiberatica 09. And if you’ll learn sth about Mozilla while reading them, I won. 🙂

Categories
main po polsku tech

slowni.pl

W nawiązaniu do dwóch poprzednich postów, dodaję trzeci.

Słowni.pl, to projekt oparty o aplikacje z OpenPolitics pozwalający zbierać deklarację kandydatów w wyborach a następnie analizować i rozliczać je gdy dana osoba te wybory wygra.

Aplikacja jest jeszcze świeża, ale testuję w niej możliwość zakładania kont, budowania reputacji oraz moderacji.

Chciałbym dopracować ją w ciągu najbliższych kilku miesięcy i uruchomić kiedy Państwowa Komisja Wyborcza udostępni listę kandydatów.

Ważnym elementem systemu będzie odsiewanie deklaracji nieweryfikowalnych oraz skupienie się na wiarygodności deklaracji i NPOV. Na razie myślę o tym, by do każdej deklaracji trzeba było dołączyć dwa źródła oraz opis testu weryfikowalności, który jest ograniczony w czasie. Dzięki temu nie znajdą się w serwisie deklaracje typu “Będzie lepiej”, tylko takie, które mogą być po wyborach zweryfikowane.

Nie wiem jeszcze czy reputacja to dobry pomysł, ale nie kosztuje więc dodałem. Każdy użytkownik ma określoną reputację startową i zależnie od swoich akcji (na razie może tylko dodać deklarację lub zaktualizowac ją, ale w przyszłości będzie mógł np. zgłosić błędne dane) może ona rosnąć.

Na razie korzystam też z modułu rejestracji, ale rozważam przejście na OpenID jako jedyny sposób tworzenia konta, aby uniknąć kolekcjonowania danych i haseł.

Zapraszam do zabawy i testowania. Testowa projekt wygląda tak.

Jeśli ktoś chce, może też zaitalować u siebie. Instaluje się to bardzo podobnie do reszty aplikacji z pakietu openpolitics. 🙂

Categories
main po polsku tech

openpolitics i gov20.pl

W nawiązaniu do rozważań z poprzedniego wpisu, ruszam dziś z projektem o kodowej nazwie OpenPolitics.

OpenPolitics to zestaw aplikacji napisanych w django które pozwalają agregować dane rządowe i udostępniać je w formie dostępnej dla użytkownika oraz dla komputerów.

To pierwsze jest mniej ważne, ale to drugie stanowi fundament projektu. Chciałbym umożliwić ludziom pisanie aplikacji, które będą korzystały z publicznie dostępnych danych rządowych, które dziś są trudno dostępne i nieosiągalne dla programów komputerowych. Paradoksalnie brak możliwości pobrania danych powstrzymuje wielu moich znajomych od pisania aplikacji wspierających budowę społeczeństwa obywatelskiego i sprawia, że idą pisać aplikacje, do których dane są dostępne. Ot, na przykład kolejnego klienta tweetera, gry albo mashup do grafiki.

Jeśli podoba nam się jak wiele aplikacji powstaje i jak szybko aktywizują one ludzi w dziedzinach takich jak rozszerzenia Firefoksa, aplikacje do iPhone czy Androida, systemy analizy danych Facebooka czy Tweetera, to musimy zrozumieć, że podstawa tego ekosystemu jest dostęp do danych i API, które pozwala operować na nich.

Mój projekt ma na celu zbudowanie interfejsu między światem zakorzenionym w pięknym, XXwiecznym modelu demokracji, a cyberspołeczeństwem. Myślę o nim jako o takim odpowiedniku OCRu pozwalającego skorzystać z wartościowych danych zapisanych w przedpotopowych systemach.

W największym skrócie projekt ma pozwolić na pisanie wszelkiego rodzaju aplikacji operujących na danych takich jak:

  • Kto jest dziś premierem Polski?
  • Jaki jest adres email do marszałka sejmu?
  • Ilu jest senatorów PiS?
  • Kiedy odbyło się ostatnie posiedzenie sejmu?
  • Co zmieniło się miedzy dwiema wersjami projektu ustawy?
  • Jak głosował wybrany przeze mnie poseł przez ostatnie pół roku?
  • Kto prowadził ostatnie obrady sejmu?
  • Ilu doradców ma Prezydent Polski i jakie są ich emaile?

To tylko kilka pytań, na które odpowiedzi dziś można znaleźć, ale gdybyśmy chcieli napisać aplikację która korzysta z tych danych, przetwarza je, lub prezentuje w wybranej przez siebie formie, musielibyśmy… no coż… mozolnie regexpować się przez strony rządowe. OpenPolitics to właśnie robi za nas i udostępnia w miarę przejrzyste API do pobierania takich danych.

Całość jest otwarta, można postawić sobie swoje instancje, udoskonalać, pomóc mi w rozwoju i dopasować do swoich potrzeb.

Wraz z wydaniem wersji 0.1 OpenPolitics udostępniłem instalację tej wersji aplikacji pod adresem http://www.gov20.pl oraz http://api.gov20.pl do testowania i zabawy nowymi możliwościami 🙂

Odpowiedzi na trochę pytań umieściłem w FAQ,

Coś jeszcze? Jutro, na TEDx Warsaw będę miał przyjemność mówić trochę więcej o styku technologii i polityki. Temat mojego wystąpienia “Government Hackability”, zaczynam o 17:11, transmisja będzie chyba na żywo 🙂

Miłego hackowania, a jeśli chcielibyście pomóc, to zebrałem listę JuniorJobs.

Categories
main po polsku tech

Otwieranie polityki metodą DYI

Jestem w takim wieku, że mam jeszcze marzenia. Marzy mi się dużo i szybko.

Jedną z dziedzin w której marzeń mam szczególnie dużo jest bardzo zaniedbany styk infromatyki i polityki. Od blisko dziesięciu lat biorę udział, lub obserwuję rozwój, ogromnej liczby projektów które stawiają sobie fantastyczne cele.

Wikipedia ze swoją misją kolekcjonowania wiedzy świata, Ubuntu ze swoim pragnieniem stworzenia Linuksa dla ludzi, czy wreszcie najbliższa mi, Mozilla ze swoimi ideałami Otwartego Internetu. Wszyscy którzy pracują w tych i setkach innych projektów wyrobili sobie pewne nawyki, pewne know-how. Budujemy potężne warstwy narzędzie pozwalające nam realizować nasze cele w spcyficznych warunkach Internetu.

Z drugiej strony obserwuję, jak chyba każdy, politykę, tę która coraz bardziej oddala się od “rzeczywistości” w której żyję. Politykę mówiącą językiem moich rodziców, rozwiązującą problemy które coraz mniej mnie obchodzą, w sposób, który wydaje mi się co najmniej nieefektywny.

W tym samym czasie niezwykle szybko rozwija się całe społeczeństwo, które ten świat, w którym obraca się nasza polityka, po prostu ignoruje. Wyzwania, problemy, przeszkody i metody działań jakie podejmujemy by rozwijac Wikipedię, by komunikować się efektywnie przez Facebooka, by wspólnie tworzyć dokumenty w Etherpadzie czy tworzyć filmy amatorskie to świat który rozwija się i zmienia tak szybko, że zaskakuje mnie jedynie jak bardzo z tej perspektywy przestrzeń dyskusji publicznej o polityce zaczyna wyglądać jakoś tak niepoważnie.

I teraz w tej właśnie rzeczywistości, gdy przestrzeń Internetu rozrasta się i staje się ważną częścią życia ludzi, polityka zaczyna niezdarnie próbować podejść do tego, dziwnego dla nich tworu. Jakiś polityk zacznie blogować by napisać coś na nim dwa razy na próbę i się zrazić, inny założy tweetera, na którym opisze swoje śniadanie. Powstają liczne komisje do spraw Internetu i Jego Przejawów, a czasem nawet państwo przerazi się anarchią jaka tam panuje i postanowi ochronić obywateli poprzez ustawę czegoś zakazującą, kompletnie nie rozumiejąc, że Internet nauczył się sam rozwiązywać swoje problemy i młodzi ludzie, wychowani w poczuciu fal WiFi latających wokół nich od dziecka postrzegają takie ruchy jakby obserwowali słonia w składzie porcelany, niezdarnego, głupiutkiego i zbyt powolnego by reagować i dopasować się.

Z drugiej zaś strony mamy coś co można by nazwać “Web Approach”. Swiat gdzie możliwości technologiczne pojawiające się co pół roku są tak przełomowe, że wszelkie rozwiązania wcześniejsze tracą sens. Swiat gdzie wszystko sie da i jest tylko kwestią czasu i zdolności włożonych w oprogramowanie danego rozwiązania. Gdzie projekty tworzą się samoczynnie by reagować na pojawiające się wyzwania.

To świat w którym transparentność jest wbudowana w DNA ekosystemu, w którym zmienność jest jedyną mierzalną stałą, w którym prawo jest generowane lokalnie – per serwis – i dopasowywane w reakcji na zmiany w ciągu dni, albo tygodni.

Dynamika tego świata, jego fundamentalna odmienność wymaga przemiany pokoleniowej. Polityka nie jest na to gotowa i nakłada znane sobie mapy mentalne na zjawiska diametralnie odmienne od wszystkiego co znali wcześniej.

Efektem jest to co możemy obserwować w dziedzinach “konsultacji” z Internautami, oraz w dziedzinie aplikacji pisanych przez państwo.  Spotkanie z Premierem było uroczym przykładem rozmowy w dwóch językach, propozycje Kancelarii Premiera, aby wybrać “przedstawicieli Internautów” jest kolejnym, różne wypowiedzi polityków w stylu “te dane ujawniliśmy tylko w polskim Internecie” to perełki.
Ostatnio na jakiejś konwencji któryś z ministrów chwalił się wnioskiem, że państwo musi się zelektronizować i korzystać z maili… Nie muszę chyba tłumaczyć jak absurdalne jest to w świetle poważnych dyskusji toczonych od dłuższego czasu o tym, że email przestaje być ważny.

Wszystko to jest w najlepszym razie przestarzałe, w najgorszym zaś jest egzemplifikacją opisanej powyżej przepaści technologiczno-społecznej.

Z drugiej strony Państwo jest i pozostanie ważne. I może, a właściwie powinno być, potężnym narzędziem jaki obywatele posiadają. Technologia może zaś dać nam potężną broń, umożliwić kontrolowanie rządzących, a z drugiej strony zdynamizować procesy poprzez zbudowanie platformy dialogu i współpracy w miejscu, w którym obywatele już są – w Internecie, przy użyciu mechanizmów które już znają.

To nie jest kwesita “czy” tylko “kiedy”. Firmy takie jak Dell czy Google nie mają problemu z uzyskaniem feedbacku od całego świata i nie potrzebują w tym celu spotykać się z XX-wiecznym archaizmem – “przedstawicielami Internautów”. Swiat polityki czeka w najbliższych latach bolesna i długa nauka nowej rzeczywistości, w której wyborcy żyją.

A w międzyczasie my nadal będziemy rozwiązywać sami swoje problemy… oddolnie, organicznie, ewolucyjnie…  problemy takie jak… jak napisać rozszerzenie do Firefoksa które powie mi kto jest dziś premierem Polski, albo skąd wziąć listę emaili do posłów PO?

Na te i inne pytania odpowie następny wpis 🙂